Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ աճպարար

վանկեր՝ աճ•պա•րար

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

[արաբ. աջաբ-զարմանալի+արար` զարմանալի բաներ անող]

աճպարարությամբ զբաղվող ձեռնածու
(փխբ․) խաբեբա
(թատր․) կրկեսի կամ էստրադայի արտիստ, որ տեսողական պատրանքի վրա հիմնվելով, օգտագործելով տարբեր հնարքներ` կատարում է զանազան գործողություններ` մարդկանց, կենդանիների, իրերի հայտնվելը, չքանալ ևն

ձեռնածու, աչքակապ, (փխբ․), աճապարար (հզվդ․)
խաբեբա, ստախոս, ստահակ, խարդախ, դրուժան, անազնիվ, զեղծագործ, զեղծարար, (փխբ․)՝ ձեռնածու, լարախաղաց, խաչագող, (փխբ․)՝ վարպետորդի, աչքակապ (ճարպիկ), առավ-փախավ (արևմտհ․), (հնց․)՝ մեղմեխ, վատշվեր, շուկատ, խաբարար, (ժղ․)՝ խաբան, խաբլան, խաբկան, խաբլուկ, խաբես-խուբես, խաբիչ, (գվռ․)՝ ետեկած, շապկահան, փաթաթ, ասեղ մաշկող, էշ ներկող, ձու խուզող, օձ խուզող, սուրբ սխտոր, սուտ քրիստոս

Բաղադրյալ բառեր
աճպարարական աճպարարային աճպարարություն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ magician գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ фокусник (ru) ‎(fokusnik), фигляр (ru) ‎(figljar), жулик (ru) ‎(žulik) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։