ամառնադադար

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑmɑrnɑdɑˈdɑɾ]

Գոյական

  1. (ֆեն․) ամռանը օդի բարձր ջերմաստիճանի և խոնավության պակասի պայմաններում խոտաբույսերի վերգետնյա օրգանների չորացում կամ վեգետացիայի խիստ թուլացում. կենդագոյությունը պահպանում է հիմնականում ստորգետնյա օրգանների (սոխուկներ, պալարներ, կոճղարմատներ) վերականգման բողբոջներում

Աղբյուրներ[խմբագրել]