ամբոխակույտ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑmbɔχɑˈkujt]
վանկեր՝ ամ•բո•խա•կույտ
Բառակազմություն[խմբագրել]
Գոյական
- (նորբ․) ամբոխների կոիյտ, խառն՝ անկանոն բազմություն ◆ Արցախը միայնակ է աշխարհի քաղաքակիրթ ու կիսաքաղաքակիրթ ամբոխակույտի մեջ։ Երկիր (թերթ)
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։