Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ամբ•րոս

Ստուգաբանություն

ըստ հին հունական դիցաբանության անմահական, անուշահոտ կերակուր, որ տալիս էր մշտնջենական երիտասարդություն և գեղեցկություն ◆ Կամ կուզես թըռցնեմ, հանեմ Ոլիմպոս, Որ նեկտար ըմպես, ճաշակես ամբրոս: Հովհաննես Թումանյան
(հզվդ․) անուշահոտ օծանելիք, անուշահոտություն ◆ Դուք սովոր տիղմի գարշահոտության Եվ ձեզ թվում էր շնչում եք ամբրոս: (Հակոբ Հակոբյան)
անորոշ տեսակի դառնահամ տերևներով խոտաբույս, որ գործածվում է որպես ստամոքսի դեղ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։