ամուրի տող

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (գրկն․) ուրիշ տողերի հետ հանգով չկապված, չհանգավորված բանատող հանգավորվածների մեջ, ինչպես՝ արևելյան պոեզիայում գազելի՝ երկրորդ բեյթից սկսած առաջին բանատողերը [aa ba da ca], ռուբայու երրորդ տողը [aaba] և այլն


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Մելս Սանթոյան, Արեն Սանթոյան, Գրականագիտական բառարան, Երևան, «Վան արյան», 2006 — 209 էջ։