այո-ն այո է, ոչ-ը՝ ոչ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն դարձվածք

  1. կեցվածքը հատուկ է, աներկբա ◆ Խոսքը խոսք էր, այո-ն՝ այո, ոչ-ը՝ ոչ: Պերճ Զեյթունցյան ◆ Եվ խունկ են ծխում տիրոջ քամակին, / Որոնց ոչ այո-ն այո է, տեր իմ, / ոչ էլ ոչ-ը ոչ: Շեքսպիր

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։