անառակ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑnɑˈrɑk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ա•նա•ռակ
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Ածական
- անբարոյական
- շվայտ, զեխ
- (փխբ․) անկարգ, անամոթ, չար ◆ Մոր սիրտը մղկտում է այդ անառակի համար։ (Հրաչյա Քոչար)
- Ոզմ՝ խելոք, իմաստուն
Հոմանիշներ[խմբագրել]
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- անառակ որդի - ծնողներին չհնազանդվող, հայրենական տունը լքող զավակ ◆ Մեր ճեմարանն եմ ես մտաբերում, որպես հոր տունը անառակ որդին։ (Վահան Տերյան)
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ[խմբագրել]
| Թարգմանություններ | |
Գոյական
- անբարոյական մարդ
- շվայտ, զեխ մարդ
- (փխբ․) անկարգ, անամոթ, չար մարդ ◆ Մոր սիրտը մղկտում է այդ անառակի համար։ (Հրաչյա Քոչար)
Թարգմանություններ[խմբագրել]
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։