անավակցինա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑnɑvɑkt͡sʰiˈnɑ]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (անսբ․) սպանված վակցինա, որն ստացվում է մանրէներ և նրանց կենսագործունեության պրոդուկտներ պարունակող չզտված մշականյութի վրա ֆորմալինի և ջերմության համատեղ ազդեցության շնորհիվ, որի հետևանքով ելակետային տվյալ մշականյութը կորցնում է մանրէների ախտածին ու թունածին հատկությունները, պահպանելով նրանց իմունածնությունը


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հովհաննես Մակարյան, Կիմ Աբելյան, Հենրիկ Բադեյան, Կենդանիների վարակիչ հիվանդություններին վերաբերող տերմինների բացատրական բառարան, Երևան, 2003 — 218 էջ։