անհակադարձելիություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑnhɑkɑdɑɾd͡zɛljutʰˈjun]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (փիլ․) այնպիսի փոփոխության բնութագիծ, որի դեպքում տեղի չի ունենում վերադարձ սկզբնական վիճակին, հանդիսանում է անցում որակապես նոր վիճակի


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։