անհայրենիք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•հայ•րե•նիք 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. հայրենիք չունեցող ◆ Անհանգրվան տարվեցիչ երկրից-երկիր, իբրև մերկ, անհայրենիք մուրացիկ, որ հացի տեղ ունի երգ։ Եղիշե Չարենց
  2. օտար երկրներում հածող, վտարանդի, պանդուխտ

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. (հզվդ․) հայրենազուրկ, հայրենազիրկ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]