անճրկություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ան•ճ(ը)ր•կութ•յուն 

  1. Խարբերդ, Կարին, Պոլիս, Սեբաստիա՝ շվարած լինելը, շփոթություն ◆ Գեղի այս դժբախտ մարդուկը... ձայն հանելու անճրկության մեջ կգտնե ինքզինք (Թլկատինցի)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։