անմարդավայել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑnmɑɾdɑvɑˈjɛl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•մար•դա•վա•յել 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

  1. ոչ մարդավայել, մարդու համար անվայել, ոչ վայելուչ, գռեհիկ ◆ Անմարդավայել վարմունք։

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. անմարդկային, տմարդի, անմարդի

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]