անմիաբան

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•մի•ա•բան 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Հայերեն

  1. ոչ միաբան, ոչ համակարծիք
  2. պառակտված, անհամերաշխ։ ◆ Հայ նախարարները ցրված, անմիաբան կամքից է, որ հոռոմը նստել է հայոց քաղաքներում ու գավառներում։ Ստեփան Զորյան

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. անհամերաշխ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]