անշարժանալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑnʃɑɾʒɑˈnɑl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ան•շար•ժա•նալ


Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բայ

  1. անշարժ դառնալ, անշարժ մնալ, քարանալ ◆ Նրա դեմքն այնքան անշարժացել, քարացել էր, որ թվում էր, թե այլևս ո՛չ մտածում է, ո՛չ զգում։ (Նար-Դոս)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. քարանալ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]