անշուք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ անշուք

վանկեր՝ ան•շուք 

Կազմություն[խմբագրել]

Նախածանց՝ ան-, արմատ՝ շուք:

Ածական

  1. շուք՝ շքեղություն չունեցող, ոչ շքեղ ◆ Գյուղակի ծայրին՝ անշուք, առանձին, կծկվել է մի կավաշեն հյուղակ։ Սարմեն
  2. անպաճույճ, հասարակ ◆ Վարդանի մեջ հետաքրքրություն շարժվեց դեպի այդ անշուք շինականը։ Դերենիկ Դեմիրճյան
  3. ոչ ճոխ, աղքատիկ, խղճուկ

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. անզարդ, անպաճույճ, անպերճ, անբարեզարդ, պարզ, հասարակ, համեստ, շքեղազուրկ, (փխբ․) անփայլ, գորշ
  2. տե՛ս անհրապույր
  3. տե՛ս անփառունակ
  4. տե՛ս աղքատ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]