Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•պարտ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

ոչ պարտավոր, չպարտավորված
Բասեն՝ հանցանք չունեցող, անմեղ ◆ Անպարտ ճանաչել։ ◆ Այդ բոլոր խայտառակության մեջ միայն հանգուցյալն էր անպարտ ու արդար։ (Վահան Թոթովենց) ◆ Քուրը միամիտ ու անպարտ է, չի ղըմշի, օր ուր քուրը զարկա։ ՀժՀք
ոչ պարտական, պարտք չունեցող, անպարտք
չպարտված, չհաղթված
անպարտելի, անհաղթելի ◆ Դու մասն ես անխախտ մեր նոր աշխարհի, Որ բերդն է անպարտ լենինյան դարի։ Եղիշե Չարենց

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ unconquerable, invincible գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ Непобедимый, неодолимый, несокрушимый (ru) ‎(Nepobedimyj, neodolimyj, nesokrušimyj), Невиновный, неповинный (ru) ‎(Nevinovnyj, nepovinnyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։