անսամբլայնություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑnsɑmblɑjnutʰˈjun]

վանկեր՝ ան•սամբ•լայ•նու•թյուն 

Գոյական

  1. անսամբլի հատկություն, միասնություն, համահնչություն ◆ Խմբի ելույթն աչքի ընկավ միասնական անսամբլայնությամբ: (Սովետական Հայաստան)

Աղբյուրներ[խմբագրել]