անօտարելի
Հայերեն
ՄՀԱ՝ [ɑnɔtɑɾɛˈli]
վանկեր՝ ան•օ•տա•րե•լի
Ածական
- ոչ օտարելի (իրավ․)
- (միգ․) մարդու իրավունքների համատեքստում գործածվելիս նշանակում է այնպիսի իրավունք, որից չի կարելի անհատին զրկել, կամ որը չի կարելի փոխանցել, պատվիրակել, կամ որից հնարավոր չէ հրաժարվել
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- անձեռնմխելի (իրավ․)
- անօտարացու (հզվդ․)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Միգրացիայի ոլորտի տերմինների բառարան, Գյումրի, «Միգրացիայի Միջազգային Կազմակերպություն», 2013 — 175 էջ։