աշակերտակից

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑʃɑkɛɾtɑˈkit͡sʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ա•շա•կեր•տա•կից 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. միասին աշակերտ եղած ◆ Երկուսն էլ իմ հին աշակերտակիցներն էին, որոնք փախան մեր դպրոցից։ (Րաֆֆի)
  2. դասընկեր

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. դասարանակից
  2. դպրոցակից

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]