աշխորդ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ աշ•խորդ
- Բուրդուր, Նոր Նախիջևան, Սեբաստիա՝ հագուստի թևատակին դրած կտորը, ճուտ ◆ Աշխարհդ պատռվել է։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
- Սեբաստիա, Քղի՝ վարտքի` շալվարի ձագի եռանկյունաձև կտորը, ճուտ
- շապիկի նեքևի մասը, մեջքիծ ցած ◆ Աշխորդը աղտոտեր է, լավ։ (Հրաչյա Աճառյան)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։