աուտիստիկ մտածողություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑutistik mtɑt͡sɔʁutʰˈjun]

Բացատրություն

  1. (հոգեբ.) Ժ. Պիաժեի (1896-1981) կողմից ներմուծված հասկացություններից մեկը, որով նշանակվում է մտածողության այն տեսակը, որը մարդուն կտրում է իրականությունից և նրա պահանջմունքներին «բավարարություն է տալիս» երևակայության մեջ


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ա․ Ա․ Նալչաջյան, Հոգեբանական բառարան («Լույս» հրատարակչություն), Երևան, 1984 — 240 էջ։