աջալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ա•ջալ 

  1. կյանքի վերջ, օրհաս, մահ ◆ Աջալն էկելա։ ◆ Իծու աջալն (աճալն) որ իգա, կերթա հովվու հացեր կուտա։ Ահ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։