առածախոսել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑrɑt͡sɑχɔˈsɛl]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բայ

  1. առածներով խոսել ◆ -Առևտուրի մեջ շահն ու վնասն իրարու հետ ախպեր են,-մխիթարում էր այդ օրը վնաս արած ընկերոջն ուղեկիցը՝ առածախոսելով։ (Մկրտիչ Խերանյան)


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ա․Ս․ Գալստյան, Նոր բառեր, Պրակ Գ, Երևան, «Ասողիկ», 2017 — 158 էջ։