առանձնաշնորհում

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑrɑnd͡znɑʃnɔɾˈhum]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ա•ռանձ•նա•շ(ը)•նոր•հում 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բայ

  1. առանձնաշնորհելը, առանձնաշնորհվելը
  2. արտոնություն, մեկին վերապահված տրված հատուկ իրավունք
  3. հատուկ ձիրք, բնական առավելություն

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]