առվանանուխ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ առ•վա•նա•նուխ
- Մոկս, Վան՝ վայրի անանուխ ◆ Խարսե, կընա առվանանուխ բի, թալինք թանը մեջ։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։