ասելն ու անելը մեկ լինել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն դարձվածք

  1. (խսկց․) Ասելուց անմիջապես հետո այն կատարել ◆ Այժմ ես դուրս կգամ նրա դեմ։ Ասելն ու անելը մին է լինում։ Առնում է կայծակի թուրը ուդուրս է գալի։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Ասելն ու անելը մեկ եղավ։ Ջահելները շրջապատեցին Կիկոսին ու իր կնկանը։ Մաթևոս Դարբինյան ◆ «Ավելի լավ է՝ հենց սելը լծած բերեմ ծառի տակին կանգնեցնեմ, որ ծառը կտրեմ թե չէ, ընկնի մեջը»։ Ասածն արած է։ Եզներով սելը բերում է մի մեծ ծառի տակ կանգ-նեցնում։

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։