աստղաթափ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ աստ•ղա•թափ 

Գոյական

  1. (նորբ․) (փխբ․) աստղերի ընկնելը ◆ Եթե կա ամիս տերևաթափի, Ապա կան օրեր և աստղաթափի: Պ. Սևակ, Բ, 25

Աղբյուրներ[խմբագրել]