աստվածալույս
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑstvɑt͡sɑˈlujs]
վանկեր՝ աստ•վա•ծա•լույս
Բառակազմություն[խմբագրել]
Ածական
- (նորբ․) (բնստ․) լուսաճառագ, լուսվոր, կարծես Աստծո լույսով ողողված, Աստծո լույսը կրող, Աստծո լույսը վրան ◆ Ամենուր հանդիպում էին խոսքն ու երգը՝ հիշելով, որ իրար հանդիպել, իրար ձուլել են աստեղ՝ Ծիծեռնակաբերդում, Արագածի աստվածալույս հավերժահելեով պատկերներին։ «Հայաստանի Հանրապետություն»
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։