ավիշ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɑˈviʃ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ աւիշ

վանկեր՝ ա•վիշ 

Ստուգաբանություն

Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ * wē-skh-` * auē-k՛u-/* au(e)- «խոնավացնել, թացացնել, հոսել» արմատից. հմմտ. հին հնդկերեն avatá «ջրհոր», լատվիերեն auots «աղբյուր», հին իռլանդերեն a(i)ce «ջուր»։ լատ. lympha ֊ մաքուր ջուր, խոնավություն

Գոյական

1. (բնխս․) անգույն հեղուկ, որ լցնում է միջհյուսվածքային տարածությունները և լվանում բոլոր հյուսվածքներն ու բջիջները մարդու և ողնաշարավոր կենդանիների մարմնում
2. տե՛ս շիճուկ
3. (փխբ․) հյութ, կենսահյութ
4. (փխբ․)) ավյուն
5. (կենսք․) ողնաշարավորների ավշային համակարգում շրջապտույտ կատարող հեղուկ։ Քաղցելիս ավիշը թափանցիկ է, սնունդ ընդունելուց հետո սպիտակում է, դառնում անթափանց, նրա մեջ ավելանում է էմուլսացված ճարպերի քանակը

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ lymph գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ лимфа (ru) ‎(limfa), сок (ru) ‎(sok), жидкость в тканях растений (ru) ‎(židkostʹ v tkanjax rastenij) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Ա․Ա․ Սիմոնյան, Ա․Ա․ Գալոյան, Ռուսերեն-հայերեն կենսաքիմիական բացատրական բառարան, Երևան, «ՀՀ ԳԱԱ «Գիտություն» հրատարակչություն», 1997 — 428 էջ։