ավտորիտար բնավորություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑvtɔɾitɑɾ bnɑvɔɾutʰˈjun]
Բացատրություն
- (հոգեբ.) անձի բնավորության որոշակի կերտվածք (տիպ) և վարքի ու կառավարման ոճ, որի մեջ մտնում են հետևյալ հիմնական գծերը` մտածողության ստերեոտիպությունը, դոգմատիզմը (հատկապես բարոյական հարցերում), մտքի ընդհանուր պահպանողականությունը, իր դիրքորոշումների փոփոխությունը պահանջող նոր ինֆորմացիայի և տեսակետների մերժումը, այլոց կյանքի պրոցեսի վրա վերահսկողություն սահմանելու և նրանց իր կամքը թելադրելու հակումը և այլն
Թարգմանություն
|
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Ա․ Ա․ Նալչաջյան, Հոգեբանական բառարան («Լույս» հրատարակչություն), Երևան, 1984 — 240 էջ։