մի բնագավառում նոր ուղղության հիմք դնել, մեծ նորություն բերել ◆ Իր ստեղծագործությամբ արահետ բաց արեց, հավատարիմ հետևորդներ ունեցավ։ ◆ Ինքն է ճանապարհ հարթում և արահետներ բացում ժամանակակցի հոգեբանության ուսումնասիրության բնագավառում։ Թամրազյան ◆ Առաջին հետազոտողների բացած արահետը պետք է դառնա լայն ճանապարհ։ Եր ◆ Անցել է կես դար այդ ժամանակներից, ևայն արահետը, որ բացվել էր Անիում, այսօր դարձել է լայն պողոտա։ Գթ
