արիորեն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑɾiɔˈɾɛn]
վանկեր՝ ա•իր•ո•րեն
Բառակազմություն[խմբագրել]
Մակբայ
- (նորբ․) արի մարդուն հատուկ ձևով, արիի նման, քաջաբար, աներկյուղ ◆ Արիորեն խիզախ և լավատես քերթողը [Դ․ Վարուժանը] կրցա՞վ երևակայել, թե հայ ժողովուրդը վերջապես պիտի տիրանար այդպիսի հայրենիքի Երվանդ Ազատյան
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։