արձանաքաղ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑɾd͡zɑnɑˈkʰɑʁ]
վանկեր՝ ար•ձա•նա•քաղ
Բառակազմություն[խմբագրել]
Գոյական
- (նորբ․) տես՝ ԱՐՁԱՆԱՀԱՆՈՒԹՅՈՒՆ
- արձաններ քանդող՝ տեղահան անող՝ ջարդող ◆ Երևանում արձանաքաղ տրամանադրություններ չկան։ Լրագիր (թերթ)
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։