Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ վանկեր՝ ար•շա•վել

Ստուգաբանություն

արագորեն վազել, սրընթաց գնալ
պատերազմով հարձակվել, ռազմական գործողություններ սկսել մի երկրի դեմ
արագ ընթացքով հարձակվել, գրոհել ◆ Շուրջը մարդիկ հավաքեց ու վրեժով աններում կռվի ելավ ահավոր ու արշավեց սրընթաց։ Եղիշե Չարենց
պայքարի ելնել, հետապնդել, գրոհել ◆ Անգլիական գաղութարարները, տեղական ռեակցիայի հետ ընդհանուր ճակատ կազմած, արշավեցին դեմոկրատիայի վրա։ (Գարեգին Սևունց)
ներխուժել, ասպատակել
(հնց․) վրա տալ

Բաղադրյալ բառեր
արշավեցնել

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ dart, dash, rush, launch, pelt, bombard, fend for, stand up to, invade, penetrate հունարեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝