արշրկոտալ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ա•րշ•կո•տալ
- Գանձակ՝հորանջել ◆ Գարեգինը... աչքերը ճմռթելով, արշտոտալով մի, վե կաց, բալա ջան ։ (Նիկողայոս Մամիկոնյան) ◆ Թազին ելավ, աչքերը տրորեց, օրոճկոտաց: (Էմինեան ազգագրական ժողովածու) ◆ Երեժշտկալով քունս բերավ։ (Հ․Տեր-Հակոբյան) ◆ Երաժշտկալը՝ առջևեդ սատանա անցած է, պետք է խաչակնքել։ Էն շուտ ըմ զարթավ ու երեշկտալով ասաց... օ՜ֆ, էս ինչ կանդար լու, ոճիլ կա իմ տեղաց մեջ։ Ահ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։