արտասանության ոճ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑɾtɑsɑnutʰjɑn ɔt͡ʃ]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (ոճբ․) արտասանության առանձնահատկություն, որ դրսևորում է որոշակի հուզարտահայտչական երանգ


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ֆ․Հ․ Խլղաթյան, Ոճաբանական տերմինների բառարան տեղեկատու, Երևան, ««Լույս» հրատարակչություն», 1976 — 111 էջ։