արտասանություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑɾtɑsɑnutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ արտասանութիւն

վանկեր՝ ար•տա•սան•ութ•յուն 

Կազմություն[խմբագրել]

Նախածանց՝ արտ-, արմատ՝ աս, վերջածանցներ՝ -ան-ություն:

Գոյական

  1. արտասանելը
  2. (լեզվբ․) հնչյունների արտաբերման գործողությունը և դրա բնորոշ առաբձնահատկությունները
  3. ասմունք
  4. արտասանելու եղանակը՝ ձևը
  5. անգիր ասել որևէ գրական տեքստ
  6. գեղեցիկ խոսելու վարժություն (լատ.՝ declamatio)
  7. գեղարվեստական երկի, առավելապես չափածոյի, կանոնավոր և արտահայտիչ արտասանություն
  8. հնչող խոսքի արտաբերման գործողությունը և դրա բնորոշ առանձնահատկությունները
  9. գեղարվեստական երկի, հատկապես չափածոյի գեղեցիկ և արտահայտիչ արտաբերելը

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. (լեզվբ․) արտաբերություն, արտաբերում, հնչում
  2. առոգանություն
  3. արտասանություն, ընթերցմունք (հզվդ․)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Լևոն Հախվերդյան, Թատերագիտական բառարան, Երևան, «Հայաստան հրատարակչություն», 1986 — 208 էջ։
  • Սիլվա Պապիկյան, Թատերագիտական և կինեմատոգրաֆիական տերմինների համառոտ բառարան, Երևան, «Էդիթ Պրինտ հրատարակչություն», 2015 — 128 էջ։