բազմապոչ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɑzmɑˈpɔt͡ʃʰ]
վանկեր՝ բազ•մա•պոչ
Բառակազմություն[խմբագրել]
Գոյական
- (նորբ․) Շատ պոչեր ունեցող։
- (փխբ․) Բազմապիսի, բազմաբնույթ։ ◆ Ըստ եգիպտացի գյուղացի Մուհամեդ Սերագի, չորսթաթանի հավի ձվերից դուրս են գալու բազմաոտ ու բազմապոչ ճուտիկներ։ Հովհաննես Հովհաննիսյան
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։