Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բան•սար•կել

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

խոսք խառնել, խառնակություն գցել, մարդկանց իրար հետ թշնամացնել, կռվեցնել
զրպարտել, չարախոսել ◆ Օտարը խոսքերո՛վ, գրո՛վ, Թաքո՛ւն, բացահա՛յտ Մեզ էր բանսարկում։ Պարույր Սևակ ◆ Նրանք տասն ավելացնելով այնքան կբանսարկեն Հազկերտի մոտ իրեն, որ կտապալեն։ Դերենիկ Դեմիրճյան

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ клеветать (ru) ‎(klevetatʹ), интриговать (ru) ‎(intrigovatʹ), склочничать (ru) ‎(skločničatʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։