բառական կրկնություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [bɑrɑkɑn kɾknutʰˈjun]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (գրկն․) գեղարվեստական խոսքի արտահայտչական միջոց, շարահյուսական ֆիգուրներից մեկը, որը առանձին բառերի կրկնության միջոցով ընդգծում, ավելի ցայտուն է դարձնում միտքը, ուժեղացնում ռիթմը և երաժշտականությունը


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ջրբաշյան Է․Մ․, Մախչանյան Հ․Մ․, Գրականագիտական բառարան (2-րդ լրաց․ և վերամշ․ հրատ․) (Լույս), Երևան, 1980 — 352 էջ։