բարակաձայն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [bɑɾɑkɑˈd͡zɑjn]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բա•րա•կա•ձայն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. թույլ, նվաղուն, բարակ ձայն ունեցող ◆ Քանի մը վայրկյանեն պատուհանեն երևցավ մեր բարակաձայն տիկինը։ Հակոբ Պարոնյան

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]