բարկացկոտ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [bɑɾkɑt͡sʰˈkɔt]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բար•կաց•կոտ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. շուտ, հեշտությամբ բարկացող, զայրացկոտ, դյուրաբորբոք, դյուրագրգիռ, բարկանալու տրամադիր ◆ Զուլոն հայտնի էր իր դյուրագրգիռ, բարկացկոտ և հանդուգն բնավորությամբ։ (Րաֆֆի)
  2. կատաղի, մոլեգին, անզուսպ
  3. զայրույթ, բարկություն արտահայտող, պարունակող ◆ Մկրտումն աչքի տակով նայում էր եղբոր բարկացկոտ շարժումներին։ (Ակսել Բակունց)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. զայրացկոտ, ցասկոտ, բարկասիրտ, խստասիրտ, նյարդային, ներվային, ջղային, բարկացայտ, բարկաճաթ, դյուրաբորբոք, դյուրագրգիր, ծանրասիրտ, հերսոտ, նեղսիրտ, տաքգլուխ, չարագլուխ, կարմիր կով, բովի աղանձ, թունդ (բարակ) քացախ, եռման պտկի խուփ, լարված (քոքված) սազ, լարված (քոքված) թառ (շուտ, հեշտությամբ բարկացող)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]