բարձրականչ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [bɑɾd͡zɾɑˈkɑnt͡ʃʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բարձ•րա•կանչ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. նույնն է՝ բարձրակոչ, բարձրաձայն ◆ Աչքդ բաց կանես բարձրականչ լալով, սակայն իմ կրծքին էլ չես կպչի դու։ Հովհաննես Թումանյան

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]