Jump to content

բարձր տպագրություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [bɑɾd͡zɾ tpɑɡɾutʰˈjun]

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Գոյական

  1. (հրտ․) տպագրական երեք հիմնական տեսակներից մեկը, որի դեպքում տպագրվող տարրերը, որոնք օտիսկ են տալիս թղթի վրա, բարձրանում են տպագրական ֆորմայի ընդհանուր մակարդակի վրա


Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Գ. Պարիս, Պոլիգրաֆիական և հրատարակչական տերմինների ռուս-հայերեն համառոտ բառարան, Երևան, «Հայպետհրատ», 1953 — 136 էջ։