բարոյական բանականություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [bɑɾɔjɑkɑn bɑnɑkɑnutʰˈjun]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

  1. (բրգ․) հասարակական մարդու զարգացման ընդունակությունը՝ իմաստավորելու սոցիալական իրականությունը և ինքն իրեն՝ բարոյական և առհասարակ արժեքային բնութագրերում


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Խմբագրությամբ Ի․ Ս․ Կոնի, Բարոյագիտական բառարան, Երևան, ««Հայաստան» հրատարակչություն», 1985 — 200 էջ։