բացարձակ լսողություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [bɑt͡sʰɑɾd͡zɑk lsɔʁutʰˈjun]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

լատ․ absolutus` «բացարձակ»

Բացատրություն

  1. (ֆզլգ․) առանձին հնչյունների բարձրությունը՝ առանց հայտնի բարձրության հնչյունի հետ համեմատելու, վերարտադրելու ունակության
  2. տե՛ս լսողություն

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Սիլվա Ամիրյան, Արտաշես Մարտիրոսյան, Ֆիզիոլոգիական տերմինների հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն բառարան-տեղեկատու (ԵՊՀ հրատարակչություն), Երևան, 2013 — 704 էջ, ISBN 978-5-8084-1819-6։
  • Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։