բեկուն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բե•կուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. շուտ կոտրվող, բեկվող, դյուրաբեկ, փխրուն
  2. կոտրված ◆ Եվ անցնում եմ ես, քնարս բեկուն, այս հազարագույն օվկիանի միջով։ Եղիշե Չարենց

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. տե՛ս դյուրաբեկ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]