բենամուս
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [bɛnɑˈmus]
վանկեր՝ բե•նա•մուս
- Արարատյան, Ղարաբաղ, Մոկս, Ուրմիա՝ աննամուս, պատիվ՝հարգանքչունեցող ◆ Էտ բենամուս կնեգյը սիրահարվես աըտրայրան։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ) ◆ Մեկ օր ապրի մարդթ նամուսով, քյա խազար տարի բենամուս: Ժվ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։