բենեֆիցիարիուս

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [bɛnɛfit͡sʰjɑɾˈjus]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

լատ. beneficiarius, bonum-բարիք և facere-ից անել, կատարել

Գոյական

  1. (բրգ․) բարեգործության օբյեկտ, մարդ կամ մարդկանց խումբ, որոնց օգտին կատարված է որոշակի դրական բարոյական գործողություն կամ այդպիսի գործողության արդյունքից օգտվողներ


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Խմբագրությամբ Ի․ Ս․ Կոնի, Բարոյագիտական բառարան, Երևան, ««Հայաստան» հրատարակչություն», 1985 — 200 էջ։