բեոճախութեն
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [bɛɔt͡ʃɑχuˈtʰɛn]
վանկեր՝ բե•ո•ճա•խու•թեն
- հայկական ավանդությանը անհավատարիմ գտնվելը ◆ Թաքավորը որ մեռավ, էս տղեն սկսեց բեոճախությունը: (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։