բեոճախութեն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [bɛɔt͡ʃɑχuˈtʰɛn]

վանկեր՝ բե•ո•ճա•խու•թեն 

  1. հայկական ավանդությանը անհավատարիմ գտնվելը ◆ Թաքավորը որ մեռավ, էս տղեն սկսեց բեոճախությունը: (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։